23 kwietnia 2017 roku, II Niedziela Wielkanocna

– Niedzielą Miłosierdzia Bożego

 O niepojęte i niezgłębione Miłosierdzie Boże,

Kto Cię godnie uwielbić i wysławić może,

 Największy przymiocie Boga Wszechmocnego,

Tyś słodka nadzieja dla człowieka grzesznego

(Dzienniczek, 951)

MIŁOSIERDZIE BOŻE

Miłość silniejsza od śmierci i grzechu

W Chrystusie poniżonym i cierpiącym wierzący i niewierzący mogą podziwiać zdumiewające świadectwo solidarności, która jednoczy Go z naszą ludzką kondycją w sposób przekraczający wszelką wyobrażalną miarę. Nawet po zmartwychwstaniu Syna Bożego krzyż „mówi i nie przestaje mówić o Bogu-Ojcu, który jest bezwzględnie wierny swojej miłości do człowieka. Uwierzyć zaś w taką miłość znaczy uwierzyć w miłosierdzie

Takie nasuwają się nam refleksje, gdy obchodzimy II Niedzielę Wielkanocną, która roku Wielkiego Jubileuszu, nazywana jest także Niedzielą Miłosierdzia Bożego.

Orędzie, którego głosicielką była Św. Faustyna Kowalska, jest właściwą i przekonującą odpowiedzią, jakiej Bóg zechciał udzielić na pytania i oczekiwania ludzi naszej epoki, naznaczonej przez straszliwe tragedie. Pewnego dnia Jezus powiedział do Siostry Faustyny: „Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia mojego" {Dzienniczek, 300). Boże Miłosierdzie! Oto paschalny dar, który Kościół otrzymuje od Chrystusa i ofiarowuje ludzkości u zarania trzecie­go tysiąclecia.

Sw. Faustyna Kowalska ujrzała, że z tego Serca przepeł­nionego dobrocią wychodzą dwie smugi światła, które rozjaśnia świat. „Te dwa promienie - jak wyjaśnił jej sam Jezus - oznaczają krew i wodę" (Dzienniczek, 299). Krew wskazuje na ofiarę Golgoty i tajemnicę Eucharystii; woda – zgodnie z bogatą symboliką ewangelisty Jana przywodzi na myśl chrzest i dar Ducha Świętego (por. J 3,5; 4,14). Poprzez tę tajemnicę zranionego Serca nieustannie rozlewa się także na ludzi naszej epoki odradzający strumień miłosiernej miłości Boga. Kto pragnie prawdziwego i trwałego szczęścia, tylko tutaj może znaleźć jego sekret.

„Jezu, ufam Tobie". Ta modlitwa, ceniona przez wielu czcicieli Miłosierdzia Bożego, trafnie wyraża postawę, z jaką my także pragniemy powierzyć się z ufnością Twoim dłoniom, Panie, nasz jedyny Zbawicielu.

Ty żarliwie pragniesz, by Cię kochano, a kto wzbudza w sobie uczucia Twojego Serca, uczy się być budowniczym nowej cywilizacji miłości. Wystarczy prosty akt zawierzenia, aby przebić zasłonę mroku i smutku, zwątpienia i rozpaczy. Promienie Twego Boskiego miłosierdzia przywracają nadzieję w szczególny sposób tym, którzy czują się przygnieceni ciężarem grzechu.

Jezu, ufam Tobie! To wyznanie, w którym wyraża się ufność we wszechmocną miłość Boga, jest szczególnie potrzebne w naszych czasach, w których człowiek doznaje zagubienia w obliczu wielorakich przejawów zła. Trzeba, aby wołanie o Boże miłosierdzie płynęło z głębi ludzkich serc, pełnych cierpienia, niepokoju

                                                                                  ( Jan Paweł II)

Szczególnym przejawem kultu Miłosierdzia Bożego jest Niedziela Miłosierdzia obchodzona w II Niedzielę Wielkanocną, a która została ustanowiona przez Pana Jezusa „Ja pragnę, aby było Miłosierdzia święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, żeby był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia.”

                                                                                   ( Dzienniczek 49)

Wszystkim, którzy pragną się przygotować duchowo do tego święta, a tym samym naśladować naszą świętą patronkę Faustynę Kowalską, polecamy odprawienie nowenny do Miłosierdzia Bożego, odmawiając, począwszy od Wielkiego Piątku, przez dziewięć kolejnych dni koronkę do Miłosierdzia Bożego, której nauczył Św. Faustynę sam Jezus.

Tu znajdziesz treść nowenny do Miłosierdzia Bożego,

którą sam możesz odmówić