A K T U A L N O Ś C I

«Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!» Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi».
I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi
i poszli za Nim.

Mk 1, 14-20

Już u początków misji Chrystusa jest wzywanie do nawrócenia, do pojednania z Bogiem i bliźnimi. To wezwanie wyprzedza wszelkie inne tematy Chrystusowego, czy to o modlitwie, małżeństwie, czy czymkolwiek innym. Nawrócenie oznacza bezpośrednie, osobiste przygotowanie na nadejście Królestwa Bożego.

Królestwo Boże nie powinno wzbudzać w nas lęku. Powinno być wręcz tak, że to oczekiwanie na panowanie Chrystusa nie tylko we wszechświecie, naszej ojczyźnie, ale przede wszystkim w naszych sercach i rodzinach. Królestwo Boże nie ma na celu ludzi rozliczać i unieszczęśliwiać pokutami, karami i Bożymi wyrzutami za popełnione grzechy. Znakiem tego jest owe wezwanie do nawrócenia.

Winniśmy się nawrócić zanim jeszcze za króluje w pełni Bóg, tak by nic już nie zakłócało naszego szczęścia królowania z Chrystusem i radowania się pełnią Bożej miłości.