A K T U A L N O Ś C I

Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego

Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”.

Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.

Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

J 20,1-9

Chrystus zmartwychwstał dla nas! W ten sposób została zmieniona trajektoria naszego życia, która wiodła w dół, w przegraną, w śmierć. Dzięki Jezusowi wszystko się zmieniło. Zmartwychwstały rozproszył mrok swoim blaskiem. Jeżeli naprawdę pragniemy uczestniczyć w Bożej chwale, to musimy ujrzeć i uwierzyć. Będzie to możliwe wtedy, gdy uwierzymy w pusty grób. W takim grobie nie ma na czym zatrzymać wzroku i dlatego trzeba go wznosić wzwyż, czyli tam, gdzie przebywa Chrystus Żyjący. Dziś jest pierwszy dzień tygodnia, czyli uroczystość triumfu życia. Radujmy się tą niezwykłą pierwszą niedzielą w historii Kościoła. Patrzmy już nie w dół, lecz ufnie w górę. Patrzmy na Jezusa! (Hbr 12, 2).

Panie Boże, Ty mnie w cudowny sposób stworzyłeś i jeszcze doskonalszy sposób zbawiłeś, gdyż dałeś mi udział w Twej chwale, otwierając bramy życia wiecznego. Uwielbiam Cię za to.