Zamyślenia nad Ewangelią


XXI NIEDZIELA ZWYKŁA – 23 sierpnia 2009r.

Ucząc w synagodze w Kafarnaum Jezus powiedział: Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. A spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, wielu mówiło: Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać? Jezus jednak świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: To was gorszy? A gdy ujrzycie Syna Człowieczego, jak będzie wstępował tam, gdzie był przedtem? Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą. Jezus bowiem na początku wiedział, którzy to są , co nie wierzą, i kto miał Go wydać. Rzekł więc: Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca. Odtąd wielu uczniów Jego odeszło i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: Czyż i wy chcecie odejść? Odpowiedział Mu Szymon Piotr: Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga.
                                                                       /J6,54.60-69/  

  117

        Od wieków najważniejszym pokarmem i symbolem wszystkich pokarmów niezbędnych do życia jest chleb. Aby żyć, trzeba spożywać chleb, który daje siłę witalną rozprowadzoną przez krwioobieg do każdej komórki ciała. Dopóki spożywamy chleb – żyjemy fizycznie. Ale jak żyć duchem, skoro umieramy przez grzech? Jezus na to pytanie odpowiada: „Jam jest chleb życia”, „Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie”. Zatem bez Ciała Chrystusa można żyć fizycznie i być martwym duchowo. Przyjmując Jego Ciało, możemy żyć i to żyć wiecznie.
         Ale jak można spożyć Ciało Chrystusa? Wielu uczniom wydawało się to niemożliwe i dlatego oddalali się od Jezusa. Tak działo się przez wieki i dzieje obecnie. Tymczasem na kartach Ewangelii są odpowiedzi na to pytanie. Szymon Piotr mówi Chrystusowi: „TY masz słowa życia wiecznego”. Pogłębiając tę myśl można zauważyć, że Ciałem Chrystusa, czyli chlebem albo pokarmem duchowym jest jego Słowo, Jego Boska Natura, Jego nauka i czyny, Jego męka i śmierć krzyżowa oraz Jego zmartwychwstanie.
         Podczas Ostatniej Paschy Jezus łamie chleb i mówi, że to jest Jego Ciało, które będzie za nas wydane. W ten sposób ustanawia najświętszą Eucharystię, która nie tylko jest pamiątką, ale rzeczywistym uobecnieniem Ciała Chrystusa wśród nas. Prawdę tę dobitnie potwierdzają cuda eucharystyczne.
Chaber
118

PowrótDo góryHistoria<< PoprzednieNastępne >>