Ż Y W Y  R Ó Ż A N I E C

„Różaniec jest moją umiłowaną modlitwą.

Modlitwą cudowną. Cudowną w swej prostocie i w swej głębi.”

Jan Paweł II

 Wspólnota Żywego Różańca przy Parafii

Św. Faustyny w Rotmance

 

 

Początki sięgają roku 1999. W marcu tegoż roku z inicjatywy Księdza Proboszcza powstała:

I Róża, która gromadziła się jeszcze na modlitwie, w kaplicy przy ul. Topolowej – w najpiękniejszej katedrze garażowej na świeciePatronką  jest Św. Faustyna Kowalska.

II Róża  powstała w ciągu 3 miesięcy. Taka była potrzeba modlitwy wśród sióstr naszej parafii. Patronką  jest Św. Cecylia.

III Róża powstała w 2000 roku. Patronką jest Św. Barbara.

IV Róża powstała w 2002 i w 2003 roku. Patronką jest Św. Monika.

 

 

Spotykamy się w każdą I niedzielę miesiąca o godz. 17.00. Do naszych szeregów zapraszamy wszystkich, którzy pragną włączyć się w łańcuch modlitwy różańcowej.

Pielgrzymujemy po sanktuariach maryjnych, aby uczyć się od Maryi trwania przy Chrystusie. Włączamy się również w przygotowanie ołtarza na Boże Ciało. Podejmujemy modlitwę w intencjach Kościoła Powszechnego, Ojca Świętego, jak również w intencjach misyjnych. Prowadzimy Apele Jasnogórskie oraz trwamy na adoracji Najświętszego Sakramentu w I piątki miesiąca i przy Grobie P. Jezusa w Wielki Piątek.

   Ciągle uczymy się Różańca, aby poprzez formację duchową odczytywać w swoim życiu tajemnice radosne, światła, bolesne i chwalebne.

 

„O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i pomóż szczególnie tym, które najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PAPIESKIE INTENCJE APOSTOLSTWA MODLITWY 2017 r.

 

Styczeń: aby wszyscy chrześcijanie, dochowując wierności nauczaniu Pana, angażowali się, przez modlitwę i miłość braterską, na rzecz przywrócenia pełnej jedności kościelnej i współpracowali, mierząc się z aktualnymi wyzwaniami stojącymi przed ludzkością.

Luty: aby ludzie przeżywający próby, zwłaszcza ubodzy, uchodźcy i spychani na margines, spotykali się z przyjęciem i znajdowali wsparcie w naszych wspólnotach.

Marzec: aby prześladowani chrześcijanie doświadczyli wsparcia całego Kościoła przez modlitwę i w postaci pomocy materialnej.

Kwiecień: aby młodzież umiała wielkodusznie odpowiadać na swoje powołanie, rozważając poważnie również możliwość poświęcenia się Panu w kapłaństwie lub w życiu konsekrowanym.

Maj: aby chrześcijanie w Afryce dawali profetyczne świadectwo pojednania, sprawiedliwości i pokoju, naśladując Jezusa miłosiernego.

Czerwiec: aby odpowiedzialni za narody zdecydowanie dokładali starań, by położyć kres handlowi bronią, który jest przyczyną wielu niewinnych ofiar.

Lipiec: aby nasi bracia, którzy oddalili się od wiary, mogli, również za sprawą naszej modlitwy i ewangelicznego świadectwa, odkryć na nowo bliskość miłosiernego Pana i piękno życia chrześcijańskiego.

Sierpień: aby artyści naszych czasów poprzez dzieła swojego geniuszu pomagali wszystkim odkryć piękno świata stworzonego.

Wrzesień: aby nasze parafie, ożywiane duchem misyjnym, były miejscami, gdzie przekazuje się wiarę i daje świadectwo miłości.

Październik: aby w świecie pracy wszystkim były zagwarantowane poszanowanie i ochrona praw, a bezrobotnym została dana możliwość przyczyniania się do tworzenia wspólnego dobra.

Listopad: aby chrześcijanie w Azji, dając świadectwo Ewangelii swoimi słowami i czynami, przyczyniali się do dialogu, pokoju i wzajemnego zrozumienia, zwłaszcza z wyznawcami innych religii.

Grudzień: aby osoby starsze, wspierane przez rodziny i przez wspólnoty chrześcijańskie, współpracowały, wykorzystując mądrość i doświadczenie, w przekazywaniu wiary i wychowywaniu nowych pokoleń.

 

PowrótDo góry