A K T U A L N O Ś C I

Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: "Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym". Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: "Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie". Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: "To jest Król Żydowski". Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: "Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas". Lecz drugi, karcąc go, rzekł: "Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież - sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił". I dodał: "Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa". Jezus mu odpowiedział: "Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju".

Łk 23,35-43.

Rok kościelny, który odzwierciedla historię zbawienia dokonaną przez Chrystusa, rozpoczyna się adwentem, zapowiadającymi przyjście Mesjasza, a kończy Uroczystością Chrystusa Króla, obchodzoną dzisiaj. Świętu temu towarzyszy cykl czytań z Apokalipsy św. Jana i zapowiedzi końca świata oraz powtórnego przyjścia Chrystusa. Zaś święto Chrystusa Króla wskazuje nam, że do Niego należy przyszłość i wszystko Chrystusowi zostanie ostatecznie poddane.

Obserwując świat przez ekran telewizji, można odnieść wrażenie, że ma on wielu innych królów. Są nimi chociażby władza, pieniądze, czy seks. Chrystus ukoronowany cierniem i umierający na krzyżu niezbyt pasuje do tego obrazu królowania, charakterystycznego dla świata. Jednak my znamy sens tego, co się dokonało na krzyżu i wiemy, że nie był to triumf śmierci, lecz zwycięstwo miłości. Właśnie na miłości opiera się Królestwo Boże, w którym Panem jest Chrystus. Do budowania takiego królestwa jesteśmy wezwani z racji bycia chrześcijanami, czyli uczniami Jezusa. Niech Chrystus króluje w naszym życiu, w naszych rodzinach. Niech Jego miłość przejawia się w naszych decyzjach i postępowaniu.