Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: „ Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali”.

Jezus kładzie szczególny nacisk na dwa przykazania Starego Testamentu: 1. Będziesz miłował Pana Boga…, 2. Będziesz miłował bliźniego… i łączy je w jedno najważniejsze przykazanie „Przykazanie Miłości”.

W ten sposób Jezus nakreślił nowy, zawsze aktualny program życia ludzkiego. Nie mówi o tym, co należy, czy nie należy czynić w różnych sytuacjach. Mówi, że fundamentem wolnego i spontanicznego działania ludzkiego jest miłość do Boga i do ludzi. Pierwszą szkołą miłości jest rodzina. Kto kocha bliskich w rodzinie ten potrafi miłować bliźniego, to znaczy szanować, pomagać i służyć jego szczęściu doczesnym i wiecznym. Miłość bliźniego i opieka nad potrzebującymi to ważne zadanie dla każdego chrześcijanina. Każdy człowiek powinien dzielić się z innymi tym, co ma, i pamiętać, że kiedyś sam może potrzebować pomocy.

J 13,31-33a.34-35