Zamyślenia nad Ewangelią


II NIEDZIELA ADWENTU - 2017.12.10.

 

EWANGELIA

Jan Chrzciciel przygotowuje drogę Panu

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym. Jak jest napisane u proroka Izajasza: „Oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą; on przygotuje drogę Twoją. Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego”.

Wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów. Ciągnęła do niego cała judzka kraina oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy.

Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a żywił się szarańczą i miodem leśnym. I tak głosił: „Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym”.

Mk 1,1-8

 

Ewangelia Jezusa Chrystusa

Pierwsza z czterech Ewangelii rozpoczyna się mało znaczącym na pierwszy rzut oka zdaniem: Początek Ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Każde słowo jest tu jednak ważne. Zawierają one bardzo głębokie wyznanie wiary chrześcijańskiej. Otóż człowiek, który jest podmiotem Ewangelii, tj. dobrej nowiny o zbawieniu, ma na imię Jezus (Jahwe jest zbawieniem) i jest bardzo mocno zakorzeniony w tej ludzkiej rzeczywistości. Jest On Chrystusem, tj. oczekiwanym Mesjaszem. W Nim realizują się w całej obfitości Boże obietnice: to sam Bóg przyszedł, aby nas zbawić, gdyż ów Jezus jest Synem Bożym. Bóg wchodzi w historię świata jako całości, wkraczając jednocześnie w dzieje życia każdego z nas. To wkroczenie rozpoczyna się w momencie Zwiastowania, ale swój oficjalny początek bierze w momencie Chrztu Jezusa w Jordanie. To wtedy w nieco symboliczny sposób dokonało się zanurzenie grzechów całej ludzkości w wodach, które ojcowie Kościoła utożsamią z wodami naszego chrztu. W ostateczny sposób to zwycięstwo dokona się na Krzyżu. To jest właśnie dobra nowina chrześcijańska: Bóg umarł za nas, abyśmy mieli w Nim życie.

Panie, w Tobie jest początek i wypełnienie naszego zbawienia. Niech chrzest, który dał nam nowe życie, będzie dla nas nieustannie źródłem naszego chrześcijańskiego życia.

 

 Historia rozważań