Zamyślenia nad Ewangelią    


NIEDZIELA WIELKANOCNA - 12 kwietnia 2009 r.

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

                                                                       /J 20,1-9/

  

           

„Pokój Wam! Dziś Kościół głosi wielką tajemnicą Zmartwychwstania Chrystusa Pana. Powraca do tamtego zbawczego wydarzenia, którego świadkiem była błogosławiona noc, w której się łączyło sie niebo z ziemią.  Sprawy Boskie ze sprawami ludzkimi (Orędzie wielkanocne).

          Stajemy przy opustoszałym grobie Chrystusa wraz z Marią Magdaleną, która pierwsza zobaczyła odsunięty grobowy kamień i z dwoma uczniami, których zaalarmowała: „Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono” . Patrzymy wraz z nimi na rozrzucone bezładnie płótna grobowego całunu.

Od dwóch tysięcy lat ten pusty grób Chrystusa świadczy o zwycięstwie życia

nad śmiercią. „Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj: zmartwychwstał” (Łk 24, 5-6).

         Tak jak tamci, co ujrzeli pusty grób i uwierzyli, tak i my, ludzie XXI wieku, powtarzamy z wiarą za św. Pawłem Apostołem: „Chrystus powstawszy

z martwych, już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy” (Rz 6,9). Żyje pośród nas! Jest światłem na naszej drodze! Jest sensem naszej historii!

 

Początek Orędzia Metropolity Gdańskiego na Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego.

 

PowrótDo góryHistoria<< PoprzednieNastępne >>